Marijke van Vuure
Marijke van Vuure staat voor een jarenlange ervaring in het begeleiden van kinderen met dyslexie.
Vanaf 1972 heb ik les gegeven in het basisonderwijs. Vooral het leesonderwijs had mijn grote belangstelling. Een kind leren lezen is een boeiend proces!
Het was in dié periode dat de belangstelling voor het onderwerp dyslexie mijn interesse kreeg. Immers ieder jaar zaten er één of twee kinderen in mijn klas waarbij het lezen niet zo vorderde als verwacht. Omdat er in die tijd nog niet veel bekend was over dit onderwerp, ging ik op zoek naar oplossingen om deze kinderen te helpen. Ik begon boeken te lezen over dyslexie en al gauw volgde ik mijn eerste opleiding. Omdat ik ontdekte dat er niet genoeg tijd, aandacht en juiste begeleiding voor dyslectische kinderen was, gaf ik mijn baan in het onderwijs op om me te specialiseren in dit onderwerp.
In 1991 startte ik een praktijk voor ‘Hulp aan kinderen met dyslexie’. Vanaf die tijd ben ik ook veel lezingen/presentaties en open dagen gaan organiseren om dit onderwerp meer onder de aandacht te brengen.
Waar deed ik kennis en ervaring op?
De eerste opleiding die ik deed was de MRT opleiding (Motorisch Remedial Teaching) van Will van Rijn in Den Bosch.
Ook de opleiding waarin ik kennismaakte met de theorieën van Dr. P. Mesker, neuroloog (Nijmegen), heeft mij zeer geïnspireerd. Zijn oefeningen en ideeën gebruik ik nog dagelijks in mijn praktijk. Van hem leerde ik dat een goede ontwikkeling van de motoriek belangrijk is om op een juiste manier leerstof op te nemen.
Ook de opleiding van Ronald Davis (boek: ‘De Gave van dyslexie’) heeft indruk op mij gemaakt. Ik kreeg deze opleiding van Ronald Davis zelf, toen hij vanuit Amerika naar Nederland kwam om zijn methode uit te leggen. Van hem leerde ik o.a. dat dyslectische mensen de wereld om zich heen toch op een heel andere manier waarnemen dan niet-dyslectici.
Van mevr. drs. P.C. Ojemann, hoogleraar universiteit te Groningen, leerde ik dat we kinderen met leesproblemen toch vooral positief zouden moeten benaderen, veel begrip zouden moeten opbrengen en vooral spelenderwijs werken aan een oplossing.
Van al deze mensen kreeg ik veel wijze en inspirerende lessen mee. Ook veel technieken en ‘gereedschap’ om dyslectische kinderen de juiste hulp te kunnen bieden.
Toch miste ik nog een manier om leerlingen op emotioneel gebied goed te kunnen ondersteunen en begeleiden. De handvatten die ik hier voor nodig had, vond ik op de therapeutische tekenopleiding van mevr. Lisa Borstlap te Zutphen. Gedurende drie jaar volgde ik met veel plezier de opleiding tot tekentherapeut en deed de specialisatie ‘kinderjaar’.
Uit al deze kennis en ervaring die ik in de afgelopen achttien jaren opdeed, is dus nu O,zo ontstaan: een instituut dat op een positieve manier de kwaliteiten van een kind weet te vinden en te benadrukken om met behulp hiervan de minder sterke kanten te ontwikkelen.